"Επιχειρηματίες από την Ιταλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία κ. α. καταφθάνουν στην Καστοριά για να δουν ιδίοις όμμασι «τι έκανε ο τρελός Ελληνας».
Ο κ. Ναούμ Δίτσιος έκανε πράγματι μια «τρελή» κίνηση: Σε συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης και βαθιάς ύφεσης επένδυσε το μάλλον αστρονομικό για τα τοπικά δεδομένα ποσό των έντεκα εκατομμυρίων ευρώ στην κατασκευή ενός υπερσύγχρονου οικολογικού εργοστασίου κατεργασίας δέρματος.
«Ομοιό του δεν υπάρχει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, γι’ αυτό και έρχονται από το εξωτερικό ειδικοί και επιχειρηματίες για να το δούν», λέει στην «Κ» ο τολμηρός επιχειρηματίας. Σε άλλες εποχές αυτό που θα εντυπωσίαζε από την πρωτοβουλία του Καστοριανού μηχανολόγου-μηχανικού είναι η σύλληψη και υλοποίησης μιας ιδέας πρωτοποριακής, οικολογικού βυρσοδεψείου δηλαδή, όταν όπως γνωρίζουμε εργοστάσια του είδους συγκαταλέγονται στις υψηλές θέσεις του καταλόγου των ρυπογόνων εστιών."
Ο ιδιοκτήτης του έχει υψηλές φιλοδοξίες. «Μέχρι τώρα κατεργαζόμαστε δέρματα που χρησιμοποιούνται στη γουνοποιία της Καστοριάς, αλλά φέρνουμε και από τη Ρωσία η οποία τα έστελνε για κατεργασία στις ΗΠΑ. Το μεγάλο μας στοίχημα όμως είναι να “χτυπήσουμε” σημαντικό μερίδιο από τα ακατέργαστα γουνοφόρα στα δημοπρατήρια της Ευρώπης τα οποία παίρνουν για κατεργασία μέχρι τώρα οι Κινέζοι και επ’ αυτού είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε. Το σύνθημά μας είναι: επίθεση στις αγορές για να πάρουμε το κομμάτι που μας ανήκει».
Στο πρόσωπο του Καστοριανού επιχειρηματία ενσαρκώνεται η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα της δημιουργίας, της εξωστρέφειας, της αισιοδοξίας ή όπως λέει ο ίδιος «η Ελλάδα που δεν συμφιλιώνεται με την ιδέα της πτώχευσης».
Αυτή την Ελλάδα θα τη συναντήσει κανείς στη μεθόριο της Καστοριάς, όπου η παραδοσιακή γουνοποιία όχι μόνο αντέχει, αλλά δυναμώνει διαρκώς το εξαγωγικό της προφίλ κατακτώντας τις διεθνείς αγορές, στην κεντρική Μακεδονία με τις δυναμικές και χρυσοφόρες εξαγωγές ροδάκινου, σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, όπου απλοί άνθρωποι ανασχεδιάζουν το μέλλον στη βάση της καινούργιας πραγματικότητας.
«Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που με παρότρυναν να ανοίξω την επιχείρηση στη Βουλγαρία ή την Τουρκία, όπου τα μεροκάματα έιναι πολύ χαμηλά και η φορολογία ευνοϊκή. Κάνετε λάθος τους απαντούσα, ο επιχειρηματίας πρέπει να έχει και πατριωτική συνείδηση. Το κεφάλαιο μπορεί να μην έχει πατρίδα, αλλά ο επιχειρηματίας έχει», τονίζει ο ακρίτας επιχειρηματίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου